Ben hiç çocuğunun doğum günü geliyor diye ne yapsak diyen bir baba görmedim ya da öğretmenler günü geliyor ya da veli katılımı var nasıl planlasak diyen de ya siz?
Böyle yazınca ilgisiz baba figürü geliyor belki de akla ama benim öyle gelmiyor. Yine de buna rağmen bu görevlerin neden annelerin olduğunu anlayamıyorum. Ben de sordum Özgür'e ama henüz cevap gelmedi, yani geldi de ben yazılı bir cevap bekliyorum böyle buraya ekleyebileceğim. Konuşurken bunların bir önemi olmadığı için gibi çok beklediğim bir cevap aldım. O zaman yeni sorum şu ben hiç çocuğun çorabı bitmiş, alt kıyafeti kalmamış falan diyen baba da görmedim. Bunu da dert eden grup anneler, e bakarsan bu önemsiz de değil.
Hafta sonu çok can arkadaşlar geldi uzun süre konuştuk ve sonucunda erkek olmanın, evde istediği kadar aktif rol alıyor olursa olsun her zaman daha kolay olduğuna karar verdik (özellikle kadınlar olarak biz :)). İstediğiniz kadar evde her şeyi ortak yapın ki normalde her evde bunun böyle olmadığını da biliyorum her zaman kadının üstündeki yük, düşünmesi gereken, aklını kurcalayan şey daha fazla. İstediği kadar erkekler "siz önemsiz şeyleri kafanıza takıyorsunuz, dert olmayanı dert ediniyorsunuz" diyecek ya da düşünecek olurlarsa olsunlar asla kabul ettiremezler. Üstelik evdeki her işi ortak yapıyor olmamıza rağmen bunu bana kabul ettiremezler. Misal Özgür yaptığımız konuşmada en son ne zaman evi temizledin dedi ki son derece haklıydı ancak benim dediğim böyle ev temizleme mevzusu falan değil. Ben zaten ev işlerinde yardım diye bir şeyi kabul etmediğim için bunu o kategoriye alamıyorum. Kim hangi işi yapmak için uygunsa o işi o yapar ve bu konuşulacak bir mevzu da değildir bize göre. Benim söylediklerim sanırım fiziksel işler değil. Misal doğum günü yaklaşan çocuğa, doğum günü yapılacak mı? Yapılacaksa ayarlamaları kim yapıyor elbette anne, çünkü baba için yapılmasa da olurmuş, çünkü sanki anne kendine yapıyormuş o doğum gününü :) yapılmayacak da küçük bir kutlama olacaksa neler olacak, pastasını nereye yaptırılacak, çocuğa kıyafet alınacak mı gibi gibi detaylar. Az evvel de yazdığım gibi işin fiziksel kısmını herkes yapar bana kalırsa git şuradan şunu al dersen kimseye iş olmaz ama işin o üretme kısmında anneler yalnızlar. Bunun yorucu oluyor olmasının en net örneği annelerimizin bizlere zamanında "yemekte ne yapacağımı söyleyin hemen yapayım, yemek yapması iş değil de bulması zor" gibi cümleleri. Tekrar ediyorum işte bu bulma mevzuları hep annelerde.
Bu durumun iki net sebebi var. Bizlere kalırsa erkeklere bıraktığımızda ürün ortaya çıkmıyor, çıkamıyor olağanca erteleniyor. Bir de çok net bir şekilde erkekler tarafından sen yapıyorsun zaten algısı var ki dün yaptığımız konuşmada pat diye ağızdan çıktı di mi Özgürcüüüm :)
Verdiğim örnekler babalık özelinde olsa da bunu erkeklerin tüm hayatına genelleyebilirsiniz bana kalırsa :) Erkekler sorunları daha az kafaya takıyor olabilirler, ama eğer kafaya takılacak mevzu ya da ne olsun diye düşünülecek mevzu kişi dışındakileri de etkiliyorsa bu "ben kafama takmıyorum, bunlar benim için önemsiz" den öteye gidiyor. De ki anneler üstüne alıp yaptığı için babalar yapmıyor ya da de ki erkeklerin doğası bu her iki durumda da gerçek aynı. Erkek olmak kolay dahası yok :)
Öperim Özgür, cevabını ha bu tipteki yüz ifadesiyle hasretle bekliyorum...
Not: Özgür'ün yegane yandaşları kardeşlerim sizleri de öperim :)
Böyle yazınca ilgisiz baba figürü geliyor belki de akla ama benim öyle gelmiyor. Yine de buna rağmen bu görevlerin neden annelerin olduğunu anlayamıyorum. Ben de sordum Özgür'e ama henüz cevap gelmedi, yani geldi de ben yazılı bir cevap bekliyorum böyle buraya ekleyebileceğim. Konuşurken bunların bir önemi olmadığı için gibi çok beklediğim bir cevap aldım. O zaman yeni sorum şu ben hiç çocuğun çorabı bitmiş, alt kıyafeti kalmamış falan diyen baba da görmedim. Bunu da dert eden grup anneler, e bakarsan bu önemsiz de değil.
Hafta sonu çok can arkadaşlar geldi uzun süre konuştuk ve sonucunda erkek olmanın, evde istediği kadar aktif rol alıyor olursa olsun her zaman daha kolay olduğuna karar verdik (özellikle kadınlar olarak biz :)). İstediğiniz kadar evde her şeyi ortak yapın ki normalde her evde bunun böyle olmadığını da biliyorum her zaman kadının üstündeki yük, düşünmesi gereken, aklını kurcalayan şey daha fazla. İstediği kadar erkekler "siz önemsiz şeyleri kafanıza takıyorsunuz, dert olmayanı dert ediniyorsunuz" diyecek ya da düşünecek olurlarsa olsunlar asla kabul ettiremezler. Üstelik evdeki her işi ortak yapıyor olmamıza rağmen bunu bana kabul ettiremezler. Misal Özgür yaptığımız konuşmada en son ne zaman evi temizledin dedi ki son derece haklıydı ancak benim dediğim böyle ev temizleme mevzusu falan değil. Ben zaten ev işlerinde yardım diye bir şeyi kabul etmediğim için bunu o kategoriye alamıyorum. Kim hangi işi yapmak için uygunsa o işi o yapar ve bu konuşulacak bir mevzu da değildir bize göre. Benim söylediklerim sanırım fiziksel işler değil. Misal doğum günü yaklaşan çocuğa, doğum günü yapılacak mı? Yapılacaksa ayarlamaları kim yapıyor elbette anne, çünkü baba için yapılmasa da olurmuş, çünkü sanki anne kendine yapıyormuş o doğum gününü :) yapılmayacak da küçük bir kutlama olacaksa neler olacak, pastasını nereye yaptırılacak, çocuğa kıyafet alınacak mı gibi gibi detaylar. Az evvel de yazdığım gibi işin fiziksel kısmını herkes yapar bana kalırsa git şuradan şunu al dersen kimseye iş olmaz ama işin o üretme kısmında anneler yalnızlar. Bunun yorucu oluyor olmasının en net örneği annelerimizin bizlere zamanında "yemekte ne yapacağımı söyleyin hemen yapayım, yemek yapması iş değil de bulması zor" gibi cümleleri. Tekrar ediyorum işte bu bulma mevzuları hep annelerde.
Bu durumun iki net sebebi var. Bizlere kalırsa erkeklere bıraktığımızda ürün ortaya çıkmıyor, çıkamıyor olağanca erteleniyor. Bir de çok net bir şekilde erkekler tarafından sen yapıyorsun zaten algısı var ki dün yaptığımız konuşmada pat diye ağızdan çıktı di mi Özgürcüüüm :)
Verdiğim örnekler babalık özelinde olsa da bunu erkeklerin tüm hayatına genelleyebilirsiniz bana kalırsa :) Erkekler sorunları daha az kafaya takıyor olabilirler, ama eğer kafaya takılacak mevzu ya da ne olsun diye düşünülecek mevzu kişi dışındakileri de etkiliyorsa bu "ben kafama takmıyorum, bunlar benim için önemsiz" den öteye gidiyor. De ki anneler üstüne alıp yaptığı için babalar yapmıyor ya da de ki erkeklerin doğası bu her iki durumda da gerçek aynı. Erkek olmak kolay dahası yok :)
Öperim Özgür, cevabını ha bu tipteki yüz ifadesiyle hasretle bekliyorum...
Not: Özgür'ün yegane yandaşları kardeşlerim sizleri de öperim :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder