Tatili güzelleştirmenin tek yolu ;)

Tatilde olduğumdan mıdır, internete giriş zamanımın kısıtlı olmasından mıdır bilmem ama sürekli karşıma "çocukla/bebekle tatiilde/evde/yurt içinde/yurt dışında..... " şeklinde devam eden blok yazıları ya da instagram iletileri çıkıyor. Şu anda yurt dışında olduğumdan doğrudan oradan gireyim konuya. Çocukla yurt dışında işleri kolaylaştırmanın 124587 yolu yok çünkü zaten yurt dışı, yurt içi ya da uçak, tren vs gibi  yerlerin her biri için ayrı bir organizasyona da gerek yok. Dahası nasıl ki parmak izlerimiz bambaşka, ebeveynliklerimiz, çocuklarımız da öyle. Dolayısıyla hiç bir reçete bir diğerine uymayacaktır. Ancak çocukla bir şeyler yapılabilmesi için daha doğrusu yapılırken biraz rahat olabilmek için bilinmesi gerekenler var bana kalırsa.

İşe öyle çok uzağa gitmeden evde diye baksak da olur aslında. Çocuk genel olarak neyle eğleniyor, neye nasıl tepki veriyor, uyku zamanı nasıl, uykusu geldiğinde uyuyamazsa bunu ne kadar tolere ediyor gibi detayları bilmek aslında evle ilgili. Böyle baktığında da çocuğun ritmini, tepkilerinin sebebini, sınırlarını, neyi ne kadar tolere edebildiğini bilmekte bütün iş. Bunun için de özel bir ayarlamaya gerek yok. Özel bir ayarlamaya gerek yok  ama uykudan, sıkılmaktan, yorgunluktan, açlıktan çıkan o kriz anlarının ana sebebini görecek kadar sakin durabilmek var ve hatta bazen krizi hakkıyla yaşayabilmek var :) Sonuçta insan olduğumuz gerçeğiyle de yüzleşmek lazım bazen,  bizim de bir sınırımız, tolere edemediğimiz anlarımız, açlığımız ve de yorgunuğumu var :) Aslına bakarsanız işin bir tek sırrı var o da bolca pratik yapmak. Yolda, sokakta, yemekte, kafede, toplu taşımada, denizde, karda, yağmurda, uçakta, otelde, kampta, yurt içinde ya da yurt dışında, önüne gelen her yerde pratik yapmak. Ne kadar çok "her yere" giderseniz çocukla o kadar pratik oluyor. Böylelikle  sadece çocuğun uyum becerisini değil kendi pratikliğinizi , sorun anlarında çözüm üretme beceerinizi de artırmış oluyorsunuz. Çocuğu doğru düzgün dışarı çıkarmayıp, yola çıkarmayıp ondan ilk kez ev dışında kaldığında inanılmaz uyumlu olmasını beklemek çok gerçekçi değil. Yani kısası bilinmesi gereken tek şey ne kadar çok pratik o kadar kolay adaptasyon.Dolayısıyla tatilinizi ya da her ne yapıyorsanız onu güzellştirmenin tek bir yolu var o da pratik :)

Çocukla yapılacak her şeyde en çok üstünde durulan konu nasıl oyalanacağı.
Elbette küçük olduklarından yol gösterilmesine ihtiyaç olabilir ama nasıl oyalanacağını önceden düşünüp hazırlık yapmak da "sen bunlarla oyna bir tek" demek gibi geliyor bana.Aynı valize belki giyerim diye konulan ve sadece şehir değiştirip geri gelen kıyafetler gibi oluyor o götürülen oyuncaklar da :) Ayrıca zaten yukarıda bahsettiğim o her yere gitme kısmı tamamlandıkça oralarda yapılacak, oyalanılacak şeyler de kendiliğinden oturuyor. Bir de belki de biraz sıkılmak daha iyi bir oyalanma yöntemini beraberinde getirir demekte fayda var. Elbette başlarda böyle düşünmüyordum, daha planlı, daha hazırlanarak gittim tatile, bebekle ilk tatilde :) ama benim 4,5 yıllık deneyimim bana öğretti ki çocukla bir şey yapmak öyle çok da plan programa uygun bir şey değil :) Tüm bunların dışında "sıkıldım" cümlesinin hemen peşi sıra aile tarafından üretilen çözümlerin çocuğa bir şey kazandırdığını da düşünmüyorum. İşte o nedenle tüm oyunların yolculuk versiyonnuna evrilecek şekilde yeniden kurgulanabileceğine inanarak yıllardır yanımda oyuncak taşımıyorum :)

Tüm koşulları sağladığınızda yani çocuğun temel ihtiyacını anlayıp, hepimizin insan olduğunu gerçeğini kabul ettikten sonra sürecin aslında öyle üstüne hesaplar ya da planlar yapılması gerekmeyen bir süreç olduğunu görmemek çok mümkün değil. Yalnız tüm bunlar size, kriz yaşamamanın, gereksiz mıyırdanmamanın, anlamsız tepki vermemenin ve sinirlenmemenin altın anahtarını sunup garantisini vermez. Sonuçta dersimiz programa, karşımızdaki de robot değil.