Uzun zamandır oyuncaklarla ilgili düşünüyorum, konuşuyoruz.
Aylardan Mayıs, Arya 4,5-5 aylıkken bir
bebek ziyaretine gittik. O gün fark ettim ki biz hiç oyuncak almamışız bu
kuzuya. Gittiğimiz evde yeni doğan bebeğin oyuncakları nasıl ilgisini çekti
görmek lazımdı J
Sonra en kısa zamanda hemen gittik aynı, sıktığında ses çıkaran ve elle kolay
kavranabilen yumuşak oyuncaklardan aldık. Sonuç? elbette bir süre oynamadı,
meğer her çocuk gibi o anlıkmış. Oyuncak almak, neden olduğunu bilmediğim bir
şekilde hep ikinci plandaydı bizim için. Genelde evdeki her hangi bir şey ile
bir oyun yaratmak daha cazip ve eğlenceli geliyordu. Mesela kağıt bardakları ters
çevirip önüne koyarak toplamasını sağlamak ya da bardakların içine bir şeyler
atmak bunlardan bazılarıydı.
Elbette bu bir tercih, ama genelde ailelerin sesli, ışıklı
ve hareketli olan elektronik oyuncakları daha çok tercih ettiklerini fark
etmemek pek mümkün değil. Bizim ise
genel olarak elektronik oyuncaklara karşı duruşumuz çok mesafeli. Çünkü
elektronik oyuncakların çocuğa kazandıracağı becerilerin çok anlamlı olduğunu
düşünmüyoruz. Bu noktada genel eleştiri “hep öğrenecek mi hiç sadece oyun
oynamayacak mı bu çocuk” şeklinde çok yakın çevremden bizzat kardeşlerimden
geliyor. Ama yine de kendime destek
bulabiliyorum (öpücükler Ezlem’e gelsin J).
Elbette çocuk oyun da oynayacak ama elektronik oyuncaklar, bana biraz çocukla
anne-baba arasındaki etkileşimi sınırlıyor gibi geliyor. Ayrıca elektronik
oyuncakla yapılabilecek olan sadece o oyuncağın izin verdiği kadar, ama siz
mekanik oyuncaklarla çok daha fazlasını yaratabiliyorsunuz. Bu bir zorunluluk
değil tabi ki de. Sadece bizim hoşumuza giden. Mekanik oyuncakla hem çocuk
kendi kendine oyun oynayabilirken, hem de illa bir şey öğrensin derseniz, sizin
istediğiniz beceriyi onun istediği şekilde öğretmeniz mümkün. Üstelik bu
oyuncakların özelikle satın alınması da gerekmiyor. Her şey oyuncak haline
gelebilir J
sanırım bu büyük avantaj, bizim için yani J
Elbette bundan da daha güzeli var, evde hali hazırda olan
ama henüz oyuncak olduğu keşfedilmemiş şeyler var ya işte onlarla oyunlar
üretmek. Zaten genel olarak bir süre sonra algısal olarak elinize geçen her şeye
bununla nasıl oynasam niye bakmaya başlıyorsunuz J
Ama çocuklar büyüyor elbette istedikleri oluyor, sizin almak istedikleriniz de
değişiyor. Bu noktayı bu hafta bolca konuştuk aramızda. Bırakın mekanik ya da
elektronik oyuncağı oyuncak gerekli mi kısmı konuşuluyor zaman zaman. Hepimizin
aslında oyuncak ile çocukta kazandırmayı umut ettiğimiz şey yaratıcılık sanırım
yani en azından bizim öyle. Elbette eğlensin bunu da istiyoruz ama bize kalırsa
çocuk kendi kendine bir şeyler üretmeye başladığında, sembolik oyunlar oynama
başladığında daha uzun süre ve kaliteli olarak eğleniyor. Aslında benim derdim şu oluyor oyuncak
seçerken. Çocuk çalıştırıp bakmasın, binip oturmasın illa ki bir çaba sarf
ettin, her zaman bilişsel olmasa da fiziksel bir performans sergilesin.
Okumaya başladığımda şu cümlelerin benim düşündüklerimi daha
güzel dile getirdiğini fark ettim. Demişler ki “The more a toy does, the less
your child has to do” yani oyuncağın ne kadar çok işlevi varsa, çocuğa yapacak
o kadar az şey kalır. Ayrıca bu tarz oyuncakların neden sonuç ilişkini anlama
açısından da yetersiz olduğu da yazılmakta pek çok yerde. Dolayısıyla öğrenme açısından da bakıldığında
çocuk bir şeyler yapmak için ne kadar çok zihnini ve bedenini kullanırsa o
kadar çok şey öğrenecektir denilebilir.
Genel olarak oyuncak seçimiyle ilgili dikkat edilmesi
gerekenler için okuduklarımdan şunları özetleyebilirim.
- Çocuğun pek çok amaçla oynayabileceği oyuncaklar tercih edilmeli
- Çocuğun keşfetmesini ve problem çözme becerisini geliştirmeye yönelik oyuncaklar tercih edilmeli (yap-boz, bloklar, resim yapmaya yönelik eşyalar gibi)
- Hayal gücünü destekleyici oyuncaklar tercih edilmeli (trenler, traktörler, oyuncak tabak ve yiyecekler gibi)
- Oyuncaklar dışında çocukların gerçek eşyaları da oyuncak olarak kullanmasına izin verilmeli
- Çocuğun aktif olacağı oyuncaklar seçilmeli
- Hep birlikte oynanacak oyuncaklar da tercih edilmeli
- Çocuğun duyusal gelişimi destekleyici olmalı
Aslında bu anlamda da oyuncak
seçerken değil belki ama oynama mantığı açısından baktığımızda “anne bana
bırak” desin bebelerimiz. Onlar oynasın, eğlensin biz de mutlu olalım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder